Nowruz
به نخستین روز فصل بهار و شروع سال نوی ایرانی نوروز می‌گویند. ایرانیان این روز را که یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است، جشن می‌گیرند. در این روز مردم برای همسو شدن با حیات دوبارۀ طبیعت و جوانه زدن درخت‌ها، پیدا شدن شکوفه‌ها و سرسبز شدن دشت و دَمن، لباس نو می‌پوشند و می‌کوشند نگاه و کردارشان را هم از کهنگی پاک کنند.
مهمترین نشان نوروز، سفرۀ هفت سین است. اولین بخش سفرۀ هفت‌سین، خود سفره یا پاچه‌ای است که گسترانده می‌شود تا اعضای خانواده را دور خود گرد بیاورد. سپس قرآن و آب و آینه بر روی سفره قرار می‌گیرد. پس از آن هفت خوراکی یا شی‌ای که با سین شروع می‌شود در هفت ظرف تزئین می‌شوند و در سفره جای می‌گیرد. معمولاً سماق، سیر، سنجد، سمنو، سرکه، سبزه، سکه و سیب اعضای ثابت سفره هفت‌سین هستند. هریک از این سین‌ها به نمایندگی از چیزی در سفره می‌آید. برای مثال سبزه نماد روشنایی و افزونی، سنجد نماد زایش و باروری، سیب نماد عشق و سکه نماد برکت است. در نوروز بزرگترها به کوچکترها عیدی می‌دهند.